مقایسه ایمپلنت تیتانیومی و زیرکونیا

اغلب ما می دانیم که در کاشت ایمپلنت دندان، از ایمپلنت تیتانیومی استفاده می شود. اما ممکن است اصطلاح ایمپلنت زیرکونیا را نیز شنیده باشید. حتما برای شماهم جالب است که بدانید ایمپلنت زیرکونیا چیست؟ این دو فلز چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟ ایمپلنت تیتانیومی بهتر است یا زیرکونیا؟ در این مقاله این دو مدل ایمپلنت به همراه مزایا و معایب هر یک به تفصیل شرح داده شده است.

حتما بخوانید: چه کسانی نباید از درمان ايمپلنت دندان استفاده کنند؟

ایمپلنت تیتانیومی

ایمپلنت تیتانیومی دارای بالاترین استاندارد برای کاشت ایمپلنت است. مهمترین مزیت آن این است که درصد موفقیت کاشت دندان در استفاده از این نوع آلیاژ بالاست. این موفقیت به ساختار ایمپلنت تیتانیومی باز می گردد که از سه قسمت پیچ ایمپلنت، اباتمنت و روکش تشکیل شده است. این قسمت ها همگی مجزا هستند و در مراحل مختلف به یکدیگر وصل می شوند.

یکی از موارد مهم در کاشت ایمپلنت ثبات اولیه آن است. به این معنی که پس از کاشت، پیچ ایمپلنت بایستی کاملا ثابت بماند تا عمل جوش خوردن استخوان با ایمپلنت بطور کامل انجام شود. برای این منظور ایمپلنت تیتانیومی  پس از جایگذاری در استخوان، در زیر لثه قرار می گیرد. پس از گذشت بازه زمانی 3 تا 6 ماه و اطمینان از جوش خوردن استخوان و پیچ، مرحله دوم یعنی بارگذاری روکش انجام می شود.

ایمپلنت زیرکونیا

ایمپلنت زیرکونیا جزو ایمپلنت های سرامیکی محسوب می‌شود که ماده اصلی متشکله آن فلز زیرکونیوم است. زیرکونیوم در جدول تناوبی یک رده پایین تر از فلز تیتانیوم قرار گرفته است. اکسید زیرکونیوم به دلیل سخت و محکم بودن به عنوان بریج و روکش در دندانپزشکی استفاده می شود. بصورت خالص ظاهری کریستال مانند و شبیه الماس دارد اما در دندانپزشکی رنگی مشابه دندان را پیدا می کند.

اکسید زیرکونیوم در ساخت ایمپلنت دندان با ترکیبات دیگری چون اکسید هافنیوم و همچنین مقادیر کمی از ایتریوم ترکیب می شود تا خصوصیات ایمپلنت زیرکونیا تقویت شود. ترکیب حاصله محصول سفید رنگ و ماتی است که در دسته مواد سرامیک قرار می گیرد.

حتما بخوانید: ویژگی های بهترین متخصص ایمپلنت چیست؟

ایمپلنت تیتانیومی بهتر است یا زیرکونیا؟

مزیت ویژه ایمپلنت های زیرکونیا در درجه اول زیبایی آنها می باشد. زیرا سفید رنگ هستند و  برای کسانی که لثه نازکی دارند و ممکن است پیچ ایمپلنت از زیر لثه آنها مشخص شود ایده‌آل است.

ایمپلنت زیرکونیا برای کسانی که از بابت واکنش های آلرژیک به پروتز های فلزی نگران هستند، مناسب است. هرچند که تاکنون علایمی از واکنش به ایمپلنت تیتانیومی گزارش نشده است.

پس از کاشت ایمپلنت، برای فیکس شدن و جوش خوردن کامل آن با استخوان فک، ایمپلنت را در زیر لثه قرار می دهند تا تکان نخورد. در مورد ایمپلنت زیرکونیا به دلیل یکپارچه بودن ایمپلنت و اباتمنت امکان پوشاندن آن با لثه وجود ندارد. درنتیجه میزان موفقیت کاهش می یابد..

در ایمپلنت زیرکونیا روکش تنها با استفاده از چسب به اباتمنت متصل می شود که امکان نفوذ چسب به بافت های اطراف ایمپلنت و ایجاد التهاب و تحلیل رفتن استخوان وجود دارد.

ایمپلنت زیرکونیا دارای سختی مناسب اما انعطاف پذیری ضعیف است. به همین دلیل در زمان تنظیم شدن با دریل دندانپزشکی احتمال ایجاد ترک های ریز میکروسکوپی در آن وجود دارد.

در ایمپلنت زیرکونیا امکان طراحی های سفارشی با توجه به شرایط فک و دندان های بیمار وجود ندارد. همچنین امکان خوردگی و انتقال جریان پیزوالکتریک با سایر دندان های ترمیم شده دیگر را ندارد. ضمن اینکه رسانای خوبی برای حرارت نیست و درنتیجه نسبت به سرما و گرما ایجاد حساسیت نمی کند.

حتما بخوانید: مزایای ایمپلنت فوری و شرایط نگهداری آن

کلینیک دندانپزشکی و ایمپلنت دکتر علی صفار

با توجه به مطالب گفته شده می توان گفت که برتری مطلق برای ایمپلنت تیتانیومی و یا زیرکونیا وجود ندارد. هر دو از مواد زیست سازگار برای بدن انسان هستند و ایجاد آلرژی و حساسیت نمی کنند. بنابراین افراد بایستی با توجه به شرایط و اولویت های خود بهترین گزینه را انتخاب کنند.

ایمپلنت دندان از سخت ترین جراحی های لثه است که به دلیل هزینه بالا و زمان بر بودن پروسه درمان بایستی نزد بهترین متخصص ایمپلنت انجام شود. از طرفی توصیه می شود تا افرادی که کاندیدای کاشت ایمپلنت دندان هستند قبل از اقدام اطلاعات کاملی راجب آن داشته باشند. این اطلاعات می تواند طی دو مرحله حاصل شود، یکی کسب دانش سطح با استفاده از منابع اینترنتی و دیگری مراجعه به دندان پزشک. در کلینیک دندانپزشکی و ایمپلنت دکتر علی صفار می توانید با بهره مندی از مشاوره دقیق و مطرح کردن شرایط خود اطلاعات کاملتری را دریافت کرده تا تصمیم گیری بهتری داشته باشید. برای برقراری ارتباط با شماره های درج شده در سایت تماس حاصل فرمایید.