مراحل قرار دادن ایمپلنت
در اولین مرحله پایه ایمپلنت که فیکسچر نامیده می شود در داخل استخوان فک قرار داده می شود بر حسب عرض استخوان و ارتفاع ناحیه جراح پایه مناسب را انتخاب می کند. بعد از زمان سه تا چهارماه و اطمینان از جوش خوردن استخوان روی پایه باز شده و دو هفته بعد قالبگری می شود بعد از قالبگیری معمولا بین ۷ تا 14 روز کاری پروتز اماده شده و روی پایه قرار می گیرد.
جراحی ایمپلنت یک مرحلهای
در این روش نیازی به پوشاندن روی ایمپلنت با لثه نیست و قطعه فلزی پیرامونی موسوم به هیلینگ اباتمنت در همان مرحله اول جراحی
به فیکسچر متصل و از لثه بیرون می زند و نیازی به جراحی مرحله دوم نیست. با توجه به این که میزان موفقیت هر دو ایمپلنت دندان یک و دو مرحلهای مشابه است، باید در مورد بهترین روش با دندانپزشک مشورت نمود و شیوه انجام عملهای یک یا دو مرحلهای را به تفصیل بررسی کرد.
جراحی ایمپلنت دو مرحله ای
در این حالت ایمپلنت ها زیر لثه قرار دارند تا تحت هیچ نوع فشاری قرار نگیرند که علت ان می تواند ثبات کم فیکسچر در زمان کاشت یا پروسه های پیوند استخوان باشد. پس از حدود ۲ ماه جهت ایمپلنت های دندانی فک پایین و ۳ ماه جهت ایمپلنت های دندانی کاشته شده در فک بالا، لثه بطور محدود دوباره از محل ایمپلنت دندانی کنار زده می شود. با قرار دادن هیلینگ اباتمنت که شبیه یک پیچ می باشد سر ایمپلنت دندانی از لثه خارج شده و قابل رویت می شود. یک الی دو هفته جهت ترمیم دوباره لثه بدور قطعه ایمپلنتی که از لثه خارج شده است نیاز است. درمرحله بعدی قالبگیری جهت ساخت روکش متصل به ایمپلنت دندانی انجام می پذیرد.
مراحل کاشت و جراحی ایمپلنت سه مرحلهای
در این روش ابعاد استخوان باقیمانده بیمار به حدی کم است که امکان قراردهی فیکسچر وجود ندارد لذا در مرحله اول جراحی استخوان بیمار بوسیله منابع استخوانی از خود فرد مواد پیوندی یا ترکیبی از انها پیوند شده و ارتقا می یابد. بسته به وضعیت و محل استخوان اولیه بیمار بین شش تا هشت ماه زمان جهت بلوغ استخوان پیوند شده باید منتظر ماند. پس از این مرحله فیکسچر کاشته شده و حدودا سه ماه در محل باقیمانده تا به استخوان جوش بخورد. درمان پروتزی پس از سپری شدن این زمان اغاز می شود.